Ko ubija mačke u Francuskoj?

Ovog puta, zločin se dogodio u malom gradu Montreuil-Juigné blizu Angera u zapadnom dijelu francuskog Loire, gdje je tokom praznika nestalo više od 40 mačaka, dok su zgranuti stanovnici sumnjali u serijskog „tueur de chats“ – ubicu mačaka – u njihovom okruženju.

Sedmicama u ovom gradu sa 7.000 stanovnika, policija je dobijala prijave nestanka mačaka kućnih ljubimaca – od kojih su neke zatim pronađene mrtve, ili od trovanja ili brutalnog prebijanja.

„Kada je broj nestalih mačaka porastao, lokalna žandarmerija je pokrenula istragu, a skloništa za životinje su izdala upozorenja, apelujući na vlasnike mačaka da svoje ljubimce drže unutra“, izvještava The Telegraph.

Početkom ovog mjeseca, mladić u dvadesetim godinama bio je identifikovan i uhapšen zahvaljujući video nadzoru instaliranom na zidu kuće koji ga je 22. decembra snimio u trenutku zločina, okončavajući mjesec dana serije zločina.

„Mače mog komšije nestalo je nekoliko dana prije Božića“, rekao je vlasnik jedne mačke. „Pronađeno je mrtvo u kanti za smeće. Zatim vidimo čovjeka kako dolazi oko 2:30 ujutro s baterijskom lampom. Poziva našu mačku i čim dođe do njegovih nogu, vidimo ga kako je uzima i stavlja u kesu. Naša mačka pronađena je kod ovog čoveka. Bila je prebijena do smrti daskom“.

Osumnjičeni, koji živi u gradu, priznao je ubistvo dvadesetak mačaka u Montreuil-Juigné. Sada mu prijeti pet godina zatvora i novčana kazna od 75.000 eura.

Prema lokalnom listu Sud Ouest, „on je divljao u (području) nekoliko mjeseci“ dok su se misteriozni nestanci mačaka nastavljali.

Veliki masakr

Slučaj ubice mačaka u Montreuil-Juigné daleko je od izolovanog. Slični slučajevi prijavljeni su širom Francuske i, zapravo, u drugim evropskim zemljama, pri čemu su neke zloglasne „serijske ubice mačaka“ postali simboli drugih socijalnih problema u Francuskoj i inspirisali umjetnička dela.

„The Great Cat Massacre and Other Episodes in French Cultural History“, na primjer, dobro je poznata knjiga eseja američkog historičara Roberta Darntona, prvi put objavljena sredinom 1980-ih.

Naziv knjige dolazi od njegovog najpoznatijeg poglavlja koje detaljno opisuje „masakr“ mačaka koji su izvela dva šegrta štampara koji su živjeli i radili u užasnim uslovima, dok su brojne mačke, namijenjene sprečavanju miševa da jedu zalihe papira, bile lijepo tretirane i hranjene u Parizu krajem 1730-ih.

Za neke historičare, ta epizoda klanja mačaka služi kao rani primjer radničkog protesta zbog uslova rada i može se posmatrati kao preteča Francuske revolucije.

Ubice mačaka u selima

Od masovnih trovanja u ljetovalištu na jugozapadu 2017. do osude muškarca 2020. zbog krađe, mučenja i ubistva mačaka, to pitanje je stalni problem, ne samo u Francuskoj, već i drugdje u Evropi.

Okvirno u isto vrijeme kada su se dešavala ubistva mačaka u Loireu, 31. decembra u Španiji – zemlji koja u mnogim regionima pati od populacije divljih mačaka – izbila je pobuna nakon otkrića leševa više od 50 uličnih mačaka navodno otrovanih na lokalnoj deponiji gdje se kolonija nalazila u La Carloti, selu nedaleko od južnog grada Kordobe.

Tokom onoga što se naziva „envenenamientos recurrentes“ – ponovljeno trovanje – na društvenim mrežama u Andaluziji, polovina populacije od 500 registrovanih mačaka u La Carloti i okolini već je „nestala“, prema izveštajima ABC de Cordoba.

U međuvremenu, početkom decembra, žena iz Arlaut, malog grada na sjeveru Francuske, pronašla je osam mačaka otrovanih u svom vrtu.

Tokom tri sedmice 2022. godine, grad Citri u Cinu na Marni izgubio je devet mačaka, što je navelo mještane da postave upozoravajuće znakove na kojima piše „Budite oprezni, mačji ubica živi u selu“, i da pozovu policiju da istraži, izvještava The Telegraph.

Muškarac star 39 godina iz Vesula u istočnoj Francuskoj je 2020. osuđen zbog krađe, mučenja i ubistva lokalnih mačaka. Ubica mačaka, poznati korisnik droge, priznao je da je krao mačke koristeći povodac, a zatim ih ubadao više puta ili ih tukao do smrti daskom ili bacanjem o radijator.

Više od 200 mačaka lutalica i kućnih mačaka u ljetovalištu Saint-Pierre-la-Mer u Adu na jugozapadu Francuske ubijeno je 2017. tokom nekoliko sedmica u očiglednoj kampanji masovnog trovanja, koje je ostavljalo mačke sa plavim jezicima i lokalne stanovnike u šoku.

„S gubitkom životinja koji pogađa toliko vlasnika, klima postaje nepodnošljiva; svi sumnjaju u sve“, rekao je jedan stanovnik lokalnom listu Le Ver. „Svi se bojimo da će dijete jednog dana unijeti ovaj otrov o kojem ništa ne znamo“.

Plijen i predatori mačaka: Polemika

Kako se slučajevi množe, tako se množe i kontroverze.

Uticaj mačaka koje žive napolju u gradovima i manjim mestima je ogroman za biodiverzitet planete. Nedavna istraživanja potvrđuju definiciju kućnih ljubimaca kao „super predatora“ koji prijete mnogim vrstama, posebno malim pticama.

Neke su se države odlučile za radikalne mjere kontrole. Na primjer, Australija je odlučila da koristi novu tehnologiju koja ispaljuje otrovni gel na divlje mačke kao dio strategije za njihovo istrebljenje. Ubilački roboti prepoznaju divlje mačke po njihovoj silueti i hodu i ispaljuju otrov na njih.

Francuska ima populaciju mačaka od nevjerovatnih 14 miliona, a njihovo postojanje predstavlja mnoge ekološke izazove, sa naučnom zajednicom zabrinutom zbog njihovog uticaja na divlji svet.

Nova kompilacija podataka iz više od 500 studija o ishrani domaćih ili napuštenih mačaka pokazuje da su mačke mogle da pojedu ukupno 2.084 različitih vrsta malih životinja. Među njima su 47% ptica, 22% gmizavaca, 21% malih sisara, značajan broj insekata (6%) i vodozemaca (3%).

Cecillia Rodriguez, saradnica Forbesa