Oni su nova srpska poslovna elita: Imaju desetine firmi, bliski su državi, zarađuju milijarde, a imaju biznise i u BiH
Oni su nova srpska poslovna elita. Mediji redovno izvještavaju o njima. Njih 11 posjeduje, direktno ili indirektno, najmanje 140 kompanija registrovanih u Srbiji i inostranstvu .
Njihov poslovni uspjeh bilježi konstantan rast, a najveći dio svojih prihoda duguju čvrstim vezama sa aktuelnim vlastima i zahvaljujući poslovima koje zbog tih veza dobijaju od države i njenih kompanija.
Njihove firme su izvođači ili podizvođači na izgradnji magistralnih puteva, glavni građevinari na rekonstrukciji ili izgradnji škola, bolnica, domova zdravlja, vrtića, sportskih sala, stadiona… Upoznati su i sa finansijskim sektorom (banke i osiguranje), a dobar broj firmi je registrovan za konsultantske usluge .
Kompanije kojima upravljaju imaju osnovna sredstva (uglavnom nekretnine i opremu) u vrijednosti od 1,1 milijardu eura. Kada se tome dodaju obrtna sredstva od 768 miliona eura, koja se najčešće sastoje od akcija, kratkoročnih potraživanja i likvidnih sredstava i koja se mogu naplatiti u slučaju potrebe, ona zapravo “leže” na imovini od skoro 2 milijarde eura .
S druge strane, ni njima nije strano zaduživanje, pa trenutno duguju 1,45 milijardi eura (nešto više od 800 miliona dugoročnih obaveza i skoro 620 miliona kratkoročnih).
Kada se povuče linija, oni su uspješni.
Samo u posljednje tri godine ostvarili su prihod od više od 3 milijarde eura .
I svi osim jednog su profitabilni, a u posljednje tri godine njihova neto dobit premašila je 215 miliona eura .
Međutim, oni nisu šampioni u poslovanju. Kada se uporedi ukupna dobit sa prihodom, dolazi se do podatka da je prosječna profitna marža ove grupe 6,8% . U poslovnom svijetu, profitna marža od 10% predstavlja zdravu maržu, dok se sve što je bliže 5% smatra niskim.
To sugerira da unatoč svemu, nisu razvili poslovne i upravljačke vještine jednake poznatijim imenima iz korporativnog svijeta, bilo da se radi o multinacionalnim kompanijama ili domaćim uspješnim kompanijama.
Najmanje 30 posto njihovih kompanija osnovano je u posljednje četiri godine, a nije mali broj i onih koje pripadaju mikroekonomskim preduzećima i imaju samo jednog ili dva zaposlena.
U nastavku dajemo pregled njihovih poslovnih rezultata iz finansijskih izvještaja preduzeća za koja smo utvrdili da imaju vlasništvo i koja su dužna da dostavljaju finansijske izvještaje u Srbiji (podaci o ukupnim prihodima i dobiti dati su u svim tabelama zbirno za posljednje tri godine):
Nenad Kovač, Koefik
Beogradska kompanija Koefik, u vlasništvu Nenada Kovača, poznatijeg kao Neša Roming, ima pomenutu matičnu firmu i još 42 zavisna preduzeća (19 registrovano u inostranstvu), što je za devet manje u odnosu na prethodnu godinu. Bez obzira na ovo smanjenje, Kovačevo poslovno carstvo je i dalje među najvećim privrednim subjektima u Srbiji, pokazuju podaci Agencije za privredne registre.
Kovač je svoj nadimak dobio zahvaljujući nazivu svoje prve kompanije Roming koju je osnovao 2000. godine, koja se bavila prodajom mobilnih telefona , dok danas najmanje 10 njegovih kompanija, što u zemlji, što u inostranstvu, ima taj prefiks.
Ovaj biznismen je javnosti postao poznat nakon saznanja da stoji iza kompanije koja je bila dio konzorcijuma kojem je Grad Beograd 2010. godine povjerio poslove prikupljanja karata za javni gradski prevoz, poznatiji kao Bus plus sistem. Kovač je nešto kasnije napustio taj posao, ali je u posljednjoj deceniji, osim Roming Elektroniksa, kao jedne od njegovih najznačajnijih kompanija, postao i vlasnik Technomanije, u čijem sastavu su i Win Win, prodavnice tehničke opreme.
Pored toga, Nenad Kovač je zajedno sa Nikolom Petrovićem , bivšim direktorom JP Elektromreža Srbije, imao suvlasništvo u preduzećima koja su se bavila izgradnjom mini hidroelektrana. Primjeri su kompanije Mini Hydro Investment i Eco energo grupa, koje su i dalje u većinskom vlasništvu Petrovićeve EL&MI grupe. Petrović je jedno vrijeme bio i direktor, odnosno pravni zastupnik nekih Kovačevih firmi, a Kovač ga je predstavljao kao mladog i perspektivnog biznismena.
U Kovačevo poslovno carstvo spadala je i Elektromontaža Kraljevo , koju je prije nekoliko godina kupila kompanija Energotehnika Južna Bačka, koja stoji iza kompanije Manex biznismena Dragoljuba Zbiljića.
Kovač je jedini iz ove grupe kome, bar izraženo u ciframa iz finansijskih izvještaja, trenutno ide najgore jer je jedini u prethodne tri godine kumulativno zabilježio gubitak od 1,1 milijardu dinara. Zapravo, skoro sve njegove kompanije su profitabilne, ali to poništava veliki minus koji je zabilježila najvažnija kompanija u njegovom vlasništvu – Tehnomanija, koja je prošle godine imala neto gubitak od skoro tri milijarde dinara.
U Kovačevom konglomeratu , prema podacima iz finansijskih izvještaja, najviše se ističu četiri kompanije . Najveća je spomenuta Tehnomania, a Enetel rješenja, Roaming Networks i Roaming Electronics skaču po prihodima i imovini.
Kovač ima najrazgranatiju poslovnu mrežu u inostranstvu sa kompanijama u Sloveniji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini, Sjevernoj Makedoniji, Hrvatskoj, Bugarskoj. Kipar, SAD, Austrija, Njemačka, Danska, Norveška i Velika Britanija.
Osnovna sredstva: 80,266,131 | Obrtna imovina: 134,877,018 |
Dugoročne obaveze: 43.515.200 | Kratkoročne obaveze: 145.995.688 |
Ukupan prihod: 929.409.743 | Neto dobit: -9,485,370 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Dragoljub Zbiljić, Maneks (Južna Bačka)
Dragoljub Zbiljić, vlasnik društva sa ograničenom odgovornošću Maneks d.o.o., koje se bavi trgovinom obojenim metalima, javnosti je poznat kao jemac za kredit koji je opoziciona SNS uzela od Univerzal banke za potrebe predizborne kampanje 2012. godine.
Tvrdi da nema člansku kartu vladajuće SNS, ali da je “iskreni poštovalac onoga što Aleksandar Vučić radi”. Matično preduzeće Maneks osnovao je 2004. godine, ali je njegovo poslovno carstvo počelo da raste 2013. godine, kada je prvo kupio manjinski udio u Energotehnici Južna Bačka, da bi tri godine kasnije Maneks postao jedini vlasnik kapitala ove kompanije.
Južna Bačka je 2020. godine kupila preduzeće Elektromontaza Kraljevo. Danas su obje u većinskom vlasništvu Zbiljićeve matične kompanije, ali je manjinski partner (33,4 odsto) mađarska elektroprivreda MVM, koja je prije nešto manje od godinu dana bila zainteresovana za strateško partnerstvo sa EPS-om, tačnije za 11 EPS-ovih hidroelektrana, a ušao je i u partnerstvo sa Srbijagasom.
Kompanija Južna Bačka zadužena je za ispumpavanje vode iz kopa Tamnava Zapadno polje, nakon poplava 2014. godine. Pored ova dva nekadašnja društvena preduzeća, Manex ima još desetak registrovanih preduzeća u Srbiji i zemljama regiona.
Tri najznačajnije kompanije u Zbiljićevom poslovanju, prema prihodima koje ostvaruju – Energotehnika sa 36,5 milijardi dinara, Elektromontaza sa 16,4 milijarde dinara i Manexa sa skoro 8,5 milijardi dinara (u posljednje tri godine) – a odlikuju se i po vrijednosti njihove imovine koju imaju. Kada je riječ o dobiti, najbolje rezultate prošle godine imali su Manex (2,85 milijardi dinara) i Energotehnika – Južna Bačka (2,64 milijarde dinara). Tri manje kompanije su u minusu, a jednu od njih (Maneks investments) osnovao je tek prošle godine.
Zbiljić posluje i u Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori, Njemačkoj i Mađarskoj .
Inače, predsjednik je Fudbalskog kluba Vojvodina.
Osnovna sredstva: 40,408,619 | Obrtna imovina: 124.108.606 |
Dugoročne obaveze: 5.037.480 | Kratkoročne obaveze: 99.163.779 |
Ukupan prihod: 531.003.979 | Neto dobit: 57,759,160 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Nikola Petrović, EL&MI grupa
Bivši generalni direktor JP Elektromreža Srbije i kum sadašnjeg predsjednika Srbije Nikola Petrović, prema dostupnim podacima, ima 100 odsto vlasništvo nad kompanijom EL&MI Group, koja, kao i većina drugih kompanija u kojima Petrović ima su vlasništvo, direktno kao fizičko lice ili preko pomenutog preduzeća, registrovano za proizvodnju električne energije .
Inače, kompanija EL&MI group pod ovim imenom postoji tek od maja prošle godine, nakon što je Petrović preimenovao staro preduzeće Eko vlasina .
Osim nje, Nikola Petrović, čije kompanije su poznate po izgradnji mini hidroelektrana , ima polovinu akcija u kompanijama Crni vrh power, Starenergy Kragujevac, Brebex i Jasikovo, od kojih su posljednja dva osnovana krajem 2021. i 2022. godine.
Takođe, njegova EL&MI grupa je suvlasnik, uglavnom većinski, u kompanijama Green balansing group, Mini hydro investment, Eco energy group, ali i jedini vlasnik u aviokompaniji Star fly wings. Većina Petrovićevih firmi pripada malim preduzećima , jer broj zaposlenih u njima obično ne prelazi pet.
Nikola Petrović voli da kaže da “nije političar i funkcioner vladajuće stranke”, ali da je u kumstvu i prijateljskim odnosima sa aktuelnim predsjednikom Srbije. Petrović se 2015. godine, kao direktor Javnog preduzeća Elektromreža, našao u središtu afere sa kompanijom za razvoj vjetroparka Kontinental Wind, nakon snimka razgovora političara DS Bojana Pajtića i suvlasnika vjetroparka. Video je pušten u javnost, pod optužbom Lidije Udovički da je od ove kompanije tražio mito od dva miliona eura kako bi pomenutu firmu spojio na mrežu EMS-a.
Ostaće upamćeno kako su se Petrović i tadašnja direktorka Kontinental Vinde Ana Brnabić obraćali javnosti iz Vlade Srbije, iako nijedna od njih nije radila u Vladi. Zbog ove optužbe, kako je kasnije saopšteno, Petrović je prošao poligrafsko ispitivanje tokom kojeg je utvrđeno da Lidija Udovički nije govorila istinu.
Po imovini se u Petrovićevom poslovanju izdvaja Mini hidro ulaganja. Po prihodima situacija je mnogo ujednačenija. U posljednje tri godine najviše su zaradili Star fly wings (968 miliona dinara), Green balansing grupa (718 miliona) i Eco energy group (677 miliona) , koja je i najprofitabilnija kompanija u sistemu sa 278 miliona dinara dobiti u posljednje tri godine.
Osnovna sredstva: 27,961,520 | Obrtna imovina: 14,407,332 |
Dugoročne obaveze: 14.530.241 | Kratkoročne obaveze: 15.112.927 |
Ukupan prihod: 28,179,925 | Neto dobit: 3,027,361 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Ivan Bošnjak i Stojan Vujko, Millennium tim
Millennium tim, jedna od dvije kompanije u vlasništvu Ivana Bošnjaka i Stojana Vujeka, u svom sastavu ima još 13 povezanih kompanija , uključujući Istraživačko-razvojni institut Goš i Vodoprivredni institut Jaroslav Černy, koje su kupili od države. Na lokaciji “Goše” u beogradskom naselju Zvezdara u toku je izgradnja stambeno-poslovnog kompleksa, dok je zbog privatizacije drugog zavoda reagovao Savjet za borbu protiv korupcije zahtjevajući poništenje prodaje, jer su, tvrdnja, protivna je opštem interesu i nezakonita.
Preduzeće Millennium Team je prethodnih godina učestvovalo u izgradnji velikog broja infrastrukturnih i državnih projekata, od Beograda na vodi , gasifikacije gradova širom Srbije koju sprovodi Javno preduzeće Srbijagas, izgradnje stanova za vojsku i policije, a kako je najavljeno, učestvovaće u izgradnji objekata za potrebe EXPO 2027.
Takođe, Millennium tim je izabran za podizvođača nekoliko putnih pravaca koji se grade u Srbiji, a na kojima kao glavni izvođač radi jedna od kineskih državnih kompanija .
Prema računici istraživačke mreže Crik, samo u protekloj godini kompanije koje stoje iza Bošnjaka i Vujka sklopile su 17 poslova vrijednih 12 miliona eura sa državom.
Pored Milenijumskog tima, dvojica biznismena imaju većinski udio (ukupno 60 posto akcija) u kompaniji KBV Datacom, registrovanoj za izgradnju telekomunikacione infrastrukture, kojoj je država, preko svojih kompanija, povjerila i razne poslova posljednjih godina.
Millenium Team je daleko najvažnija kompanija u poslovanju dva partnera. Upravlja imovinom vrijednom više od 30 milijardi dinara, u posljednje tri godine ostvario je prihod od skoro 38 milijardi dinara i u istom periodu zaradio više od 2,5 milijardi dinara.
Sa prihodima od 6,9 milijardi dinara u protekle tri godine, kompanija Roberts Millennium je na drugom mjestu (u istom periodu sa ukupnim gubitkom od 2,4 milijarde dinara).
Dobar dodatak ovom konglomeratu biće i akvizicija Instituta Jaroslav Černi , koji je u protekle tri godine ostvario prihod od 3,87 milijardi dinara i posluje pozitivno – u prethodne tri godine ostvario je dobit od 194 miliona dinara.
Stojan Vujko je predsednik Sportskog društva Crvena zvezda.
Osnovna sredstva: 188,111,160 | Obrtna imovina: 149,252,413 |
Dugoročne obaveze: 213.134.140 | Kratkoročne obaveze: 91.810.183 |
Ukupan prihod: 473,249,812 | Neto dobit: 2,838,947 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Ostoja Mijailović, OMR Grupa
Ostoja Mijailović je vlasnik OMR Grupe, u okviru koje posluje najmanje 15 domaćih pravnih lica , kao i nekoliko kompanija registrovanih u zemljama bivše SFRJ. Iako se na sajtu pomenute kompanije navodi da je organizovano u obliku holdinga, u registru privrednih društava koji vodi Agencija za privredne registre nemoguće je pronaći pravno lice pod nazivom OMR grupa.
Umjesto toga, većina Mijailovićevih kompanija posluje u okviru njegove najveće kompanije British Motors Group, uvoznika automobila Jaguar i Land Rover. Pored matične kompanije, British Motors Group uključuje i druge Mijailovićeve raznovrsne poslove, od prodaje i iznajmljivanja automobila do prodaje osiguranja.
Na primjer, Mijailović kao fizičko lice ili jedna od njegovih kompanija posjeduje osiguravajuću kuću Globos osiguranje, nekoliko kompanija koje prodaju i iznajmljuju automobile, čak i luksuzne jahte, kao i kompaniju Lux invest international u kojoj njegova kompanija Obliquatum dijeli suvlasništvo sa kompaniju WD Concord west Željka Drčelića.
Mijailović je vlasnik i Led Pay doo, koji se vodi kao hibridna platnobilansna institucija kojoj je Narodna banka izdala dozvolu za rad 2021. godine.
Iste godine Ostoja Mijailović osniva Ardent Group , mikro preduzeće koje pruža konsultantske usluge. Inače, najmanje trećina njegovih kompanija registrovana je u posljednje tri godine.
Ostoja Mijailović je svoj posao započeo iz limarije i farbare koju je osnovao pre 24 godine u svom rodnom Čačku. Član je vladajuće Srpske napredne stranke , bio je kandidat za poslanika na listi SNS “Aleksandar Vučić – Srbija pobeđuje” na parlamentarnim izborima 2016. godine.
British Motors je najznačajniji Mijailovićev biznis, sa prihodima u posljednje tri godine od osam milijardi dinara, a slede AKS Fleet sa 4,2 milijarde dinara i Bavaria Team sa dvije milijarde dinara. Po dobiti u istom periodu prednjače Globos osiguranje sa 709 miliona i British Motors sa 613 miliona.
Mijailović je predsjednik Košarkaškog kluba Partizan.
Osnovna sredstva: 97,018,000 | Obrtna imovina: 108,323,138 |
Dugoročne obaveze: 68.389.317 | Kratkoročne obaveze: 72.040.220 |
Ukupan prihod: 149.525.859 | Neto dobit: 12,500,219 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Zvonko Veselinović, Inkop
Kompanija Inkop donedavno je pripadala braći Veselinoviću, Zvonku i Žarku, kao i Milanu Radoičiću, kontroverznom biznismenu sa sjevera Kosova koji je, neposredno prije priznanja da je organizovao napad na Banjsku, prepustio svoj dio dva brata .
Pomenuto građevinsko preduzeće sa sjedištem u Ćupriji, prema uvidu u finansijske izvještaje, u posljednjih pet godina bilježi višestruki rast prihoda i dobiti, a bavi se prvenstveno građevinskim radovima.
Uglavnom se radi o izgradnji infrastrukturnih objekata. U Inkopu su Betonjerka, kompanija Dolly Bel, kao i kompanija Novi Pazar put, dok kompanija Dolly Bel upravlja hotelom Grey na Kopaoniku i restoranom Dolly Bel na ovoj planini.
Inkop je učestvovao kao podizvođač kineskih državnih kompanija CCCC i Shandong u izgradnji dionica i putnih pravaca Preljina – Požega na Koridoru 11, zatim put Iverak – Lajkovac i Požarevac – Golubac.
Na sjeveru Kosova Zvonko Veselinović je poznat kao jedan od “vođa čuvara mosta”, odnosno ključnih ljudi kako u ovdašnjem političkom tako i privredno-kriminalnom miljeu. Inače, u dva navrata je hapšen , ali je kasnije u oba slučaja oslobođen odgovornosti. On je najbliži saradnik i poslovni partner Milana Radoičića, koji je nedavno priznao da je organizovao nerede u Banjskoj.
U četiri najvažnije kompanije Veselinovićevog poslovanja najznačajniji je Inkop, koji je u posljednje tri godine imao 17,6 milijardi dinara ukupnog prihoda i 4,9 milijardi dinara dobiti. Drugi je Novopazarski put sa prihodima u istom periodu od 14 milijardi i dobiti od 2,65 milijardi dinara.
Osnovna sredstva: 66,240,670 | Obrtna imovina: 46,039,702 |
Dugoročne obaveze: 9.284.512 | Kratkoročne obaveze: 33.916.139 |
Ukupan prihod: 280,321,069 | Neto dobit: 65,133,035 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Davor Macura, Alta
Ovaj privrednik je vlasnik, direktno ili preko svojih drugih firmi, najmanje 10 preduzeća registrovanih u Agenciji za privredne registre. Njegova kompanija ABL Solvent nedavno je kupila imovinu nekadašnje Industrije motora i traktora IMT za 70 miliona eura.
Pored njega, Macura je vlasnik Alta pay grupe, koja uključuje mijenjačnice Alta pay , kompaniju Alta gold koja se bavi proizvodnjom nakita i pratećih predmeta, kao i Alta banku.
Alta banka je nastala preimenovanjem Jumbes banke nakon što je Macurina kompanija stekla većinski udio kupovinom akcija od države. Prema Izvještaju o poslovanju privrednih jedinica u Srbiji, u protekloj godini Alta pay grupa ima najizraženiji rast poslovne imovine od čak 66,5 odsto u odnosu na prethodnu godinu.
Alta pay je, inače, krajem prošlog mjeseca, kako piše na njihovom sajtu, ušla u strateško partnerstvo sa EPS-om , a radi se o servisu Uvid u račun, koji omogućava elektronsko preuzimanje i plaćanje računa za utrošene struja.
„Osnovni cilj ove saradnje je da se korisnicima EPS-a omogući da na jednostavan način plaćaju račune za električnu energiju putem rješenja za e-trgovinu. To će znatno pojednostaviti proces plaćanja i učiniti ga dostupnim 24 sata dnevno, sedam dana u nedjelji“, pohvalili su se nedavno ovim partnerstvom sa EPS-om na sajtu kompanije.
Zanimljivo je da Macurine kompanije ne posluju pod okriljem jedne matične kompanije, iako je u Agenciji za privredne registre upisana aktivna kompanija Alta Holding, ali ta kompanija nema zaposlenih.
ABL solvent je najznačajnija kompanija ove grupacije sa prihodima u posljednje tri godine od 7,3 milijarde dinara i zaradom od 5,6 milijardi. Druga je Alta pay Grupa sa prihodom od 3,1 milijardu dinara u posljednje tri godine i dobiti od 756 miliona, dok je treća Alta banka sa prihodom od 2,49 milijardi i dok je dobit znatno manja od prethodne dvije kompanije – 73,7 miliona . Sa druge strane, Alta banka razumljivo ima najveću aktivu u grupi sa 55 milijardi dinara.
Osnovna sredstva: 615,535,245 | Obrtna imovina: 39,197,876 |
Dugoročne obaveze: 446.389.849 | Kratkoročne obaveze: 48.194.459 |
Ukupan prihod: 127.670.859 | Neto dobit: 55.235.376 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Dejan Burchul, Termomont
Ako se neko može pohvaliti projektima na kojima su radili za državu, onda je to kompanija Termomont Dejana Burčula. Osnovana prije više od tri decenije kao mala porodična kompanija, ovo preduzeće uspješno posluje posljednjih godina.
Razlog je odluka države da konzorcijumu, u kojem je Termomont glavni akter, direktnom pogodbom dodijeli izgradnju kovid bolnica u Batajnici, Novom Sadu i Kruševcu, a zatim i izgradnju fabrike vakcina.
Finansijski izvještaji Termomonta pokazuju višestruki rast prihoda od početka pandemije, pa je, ilustracije radi, dobit ostvarena u samo jednoj godini, 2021., bila je gotovo jednaka onoj koju je Termomont ostvario tri godine prije pandemije i poslovanja sa državom.
Na njihovoj web stranici moguće je vidjeti spisak projekata u kojima su učestvovali, iz kojeg se vidi da su radili na 16 objekata Ministarstva unutrašnjih poslova , 25 MO, zatim Zavoda za transfuziju krvi. , Beogradske termoelektrane, ali i sarađivao sa brojnim opštinama u Srbiji.
Burčula je, s druge strane, predstavljena javnosti kada je predsjednik Srbije 2020. godine na svom Instagram nalogu objavio tortu u obliku kovid bolnice koju mu je poslao Termomont.
Inače, prema istraživanju Topličkog centra za demokratiju o najvećim javnim nabavkama u Srbiji u 2020. godini, pet ih je dodijeljeno ovoj kompaniji, a njihova vrijednost je bila nešto veća od 70 miliona eura.
Termomont je najveća i najznačajnija kompanija u poslovanju Burčula, sa 20 milijardi dinara prihoda u posljednje tri godine i dobiti od 610 miliona dinara.
Dejan Burčul je predsjednik Upravnog odbora Tekvondo saveza Srbije.
Osnovna sredstva: 3,417,426 | Obrtna imovina: 22,001,234 |
Dugoročne obaveze: 729.484 | Kratkoročne obaveze: 17.466.340 |
Ukupan prihod: 177,664,194 | Neto dobit: 5,277,853 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Dejan Slijepčević, GAT
Ovaj biznismen, vlasnik novosadske firme Gat d.o.o., ljetos se neovlašteno našao u Komandno-operativnom centru MUP-a Srbije zajedno sa ministrom policije Bratislavom Gašićem i predsjednikom Srbije Aleksandrom Vučićem.
Osim toga, Slijepčević je prethodne godine u dva navrata hapšen u Republici Srpskoj i Crnoj Gori zbog pokušaja unošenja većeg iznosa novca od zakonskih ograničenja, a sumnjalo se da je tim novcem podmićivan dio birača.
GAT je glavni partner države, odnosno državnih i domaćih preduzeća kada su u pitanju elektroinstalacijski radovi , pa se na njihovom sajtu mogu pogledati projekti koji su rađeni sa EPS-om, EDB-om, termoelektranom Kostolac, Rudarskim basenom Kolubara i dr. …
Osim toga, u septembru ove godine, dio ove kompanije koji izvodi građevinske radove dobio je posao rekonstrukcije objekata u okviru Kliničkog centra Vojvodine, a u posljednje tri godine dobio je 70 javnih nabavki u vrojednosti od skoro 27 milijardi dinara, samostalno ili u konzorcijumu. GAT je izgradio vrtiće, osnovne škole i domove zdravlja u nekoliko gradova u Srbiji, posebno u Vojvodini.
Među najnovijim poslovima koje je ova kompanija dobila od države, odnosno lokalnih samouprava, je izgradnja bunara za prečišćavanje vode u nekoliko opština u Srbiji.
Gat doo je i glavni arhitekta stadiona “Dubočica”, koji je nedavno otvoren u Leskovcu.
Kao i u slučaju Burčula, jedno preduzeće je ključno za poslovanje, a kod Slijepčevića je to GAT, koji je za posljednje tri godine ostvario prihod od preko 13 milijardi dinara i zaradio 480 miliona dinara.
Osnovna sredstva: 8,619,576 | Obrtna imovina: 44,598,178 |
Dugoročne obaveze: 958.617 | Kratkoročne obaveze: 44.262.642 |
Ukupan prihod: 115.709.713 | Neto dobit: 4,193,152 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Željko Drčelić, WD Concord West
WD Concord west je prije 13 godina osnovao Željko Drčelić, a danas se predstavljaju kao vodeća građevinska kompanija u Srbiji, koja u svom portfoliju ima na desetine projekata, uglavnom izgradnju raznih predškolskih i školskih ustanova širom Srbije.
Ova kompanija radi ili je radila na sljedećim projektima – Sportski centar Radnički u Beogradu, zatim Naučno-tehnološki park Niš, skoro 14.000 m2 Instituta za kardiovaskularne bolesti Dedinje 2, razvoj dijelova Kliničko-bolničkog centra Zemun, grad. bazen u Ubu, stadion u Zaječaru, granični prelaz Gostun, dio beogradskog aerodroma Nikola Tesla, zgrada aerodroma Konstatnin Veliki u Nišu…
Posljednji posao koji rade za državu, odnosno Grad Beograd, je rekonstrukcija zgrade na uglu Resavske i Nemanjine, gdje će biti Muzej grada Beograda. WD Concord je izabran na trećem tenderu, a rekonstrukcija zgrade koštaće grad 36 miliona eura.
Ova kompanija je samo u 2022. godini potpisala devet ugovora ukupne vrednosti 2,7 milijardi dinara, uglavnom za izgradnju škola, biblioteka, vrtića, ali i podzemne garaže u Skerlićevoj ulici u Beogradu. Ista kompanija je jedan od državnih partnera u projektu “Čista Srbija”, kako se zove izgradnja komunalne infrastrukture i infrastrukture za odlaganje komunalnog otpada, u koji država planira da uloži nekoliko milijardi eura.
WDConcord west vlasnik je još nekoliko manjih kompanija koje posluju uglavnom u oblasti građevinarstva i nekretnina, a zanimljivo je i da je sadašnji generalni direktor ove kompanije Branimir Mijailović ranije bio prvi čovjek Zbiljićeve kompanije Energotehnika Južna Bačka .
Od oktobra ove godine Željko Drčelić je predsjednik Upravnog odbora KK Crvena zvezda .
Kao i kod Slijepčevića i Burčula, najveći dio Drčelićevog poslovanja koncentrisan je na jednu kompaniju – WD Concord west. U prethodne tri godine ostvario je 36,5 milijardi dinara, a vlasniku 1,7 milijardi dinara. Iako znatno manja, gradska kompanija Concord prošle godine je donela dobit od 600 miliona dinara, a među kompanijama sa nešto većim značajem i prihodima su Concord Steel i Silex.
Osnovna sredstva: 25,473,658 | Obrtna imovina: 85,727,380 |
Dugoročne obaveze: 10.236.037 | Kratkoročne obaveze: 70.403.686 |
Ukupan prihod: 327.186.972 | Neto dobit: 18,712,119 |
*Iznosi su u eurima; ukupni prihodi i dobit su dati u zbiru za posljednje tri godine
Autori Ivan Radak,Petrica Đaković, Forbes Srbija